Konfesije u regionu (1756–1895)
Arhiv Vojvodine, Konfesije u regionu (1756–1895), <https://maticneknjige.org.rs/> (24. IV 2024).
Dostupnost izvora za istraživanje porodične istorije poslednjeih nekoliko decenija beleži neverovatnu ekspanziju. Prvobitni uzlet genealoških studija krajem prošlog veka, uzrokovan ekspanzijom interneta i mogućnostima umrežavanja, doneo je i ogroman rast interesovanja šire baze korisnika. Tome treba dodati i aktuelni razvoj veštačke inteligencije i mašinskog učenja koji će u najskorijoj perspektivi zasigurno doneti novu paletu mogućnosti. Povezivanjem prvobitnih inicijativa, u nekim sredinama se vremenom formiraju nacionalni portali, kakvi su npr. WieWasWie u Holandiji, ili baza podataka za porodičnu istoriju Mađarskog nacionalnog arhiva (Családtörténet). Posle Kartoteke žitelja grada Beograda i Zbirke crkvenih matičnih knjiga u okviru Digitalnog repozitorijuma Istorijskog arhiva Beograda, od nedavno su registrovanim korisnicima dostupne i digitalizovane crkvene matične knjige na portalu Arhiva Vojvodine Konfesije u regionu (1756–1895). Početna stranica portala Arhiva Vojvodine sadrži mapu područja sa kojeg potiču crkvene matične knjige uključene u zbirku, a ono pokriva naselja koja su pripadala Bačko-bodroškoj, Torontalskoj i Tamiškoj županiji na teritoriji današnje Srbije (Bačka i Banat), Hrvatske, Mađarske i Rumunije. Napomenuto je i to da je teritorija Srema pripadala Sremskoj županiji sa sedištem u Vukovaru, a da je tamošnja arhiva predata Državnom arhivu Hrvatske u Zagrebu i da zbog toga mapa ne pokriva to područje. Digitalnu zbirku je moguće pretraživati navigacijom kroz mapu na naslovnoj strani i uporedo pridruženom prozoru sa poljima za naprednu pretragu. Pored pretraživača crkvenih matičnih knjiga, na portalu su u formi istorijske beleške (Vodič) nalaze i veoma korisni tekstovi o crkvenim i državnim matičnim knjigama na teritoriji Ugarske.
Originalno objavljeno u Godišnjaku za društvenu istoriju 1, 2024, str. 96-97.
Slobodan Mandić, ”Prikazi sajtova (Web adrеsar) XLV”, u:
Godišnjak za društvеnu istoriju 1, 2024, Bеograd, 2024, str. 95-99.
Was this helpful?
2 / 1
To što ima digitalni deo Arhiva Beograda moraju da imaju svi drugi arhivi prema rezolucijama i konvencijama koje smo potpisali. Za sad je još samo Arhiv u Nišu pokušao da stavi matične knjige online, ali nije ni do pola završio, svi drugi se prave blesavi a decenije prolaze.
Štaviše ni to što je Arhiv Beograda uradio — što je ogromno u odnosu na druge arhive — nije ni blizu potpunog i dovoljnog. A Arhiv Srbije je u tom smislu potpuno zaostao u 1960im godinama. Arhiv Jugoslavije je dao online opise dokumenata i predmeta koje čuva, opet nepotpun. Čak i Arhiv SANU je prilino loš po tom pitanju a najviše novca dobija, svakako više od Arhiva Beograda.